جادوی فکربزرگ

موفقیت افراد بیش از آن که به میزان هوش آن ها بستگی داشته باشد به میزان تفکر آن ها بستگی دارد. میزان پول در حساب های بانکی ، میزان خوشحالی و میزان خشنودی از زندگی ، به میزان تفکر شخصی بستگی دارد. موفقیت خرجی بر نمی دارد . بلکه هر قدم که به پیش برداشته شود بهره ای نیز می بخشد. اصول و قاعده ای که شالوده ی کتاب جادوی بزرگ اندیشی را تشکیل می دهد ، از منابع عالی و اصیل و نیز بهترین و بزرگترین مغزهای متفکری که تاکنون برکره ی خاک زیسته اند برگرفته شده است. بزرگانی مانند داوود نبی که گفت : " هر کس آن چیزی است که در ضمیر می پندارد ". و یا امرسون که گفته است : " مردان بزرگ کسانی هستند که می دانند اندیشه ها بر جهان حکم می رانند ". متفکرینی چون میلتون که در بهشت گمشده نوشت : " ذهن بر تخت خود نشسته است و می تواند در درون خود بهشتی ازجهنم و جهنمی ازبهشت برپا کند ". و ادراک های محیّرالعقولی نظیر شکسپیرکه معتقد بود: " چیزی به نام خیر و شر وجود ندارد ، و این مفاهیم ساخته ذهن است ". بزرگ بیندیشید تا بزرگ زندگی کنید. بزرگی زندگی در خوشحالی و کامیابی است. بزرگی در درآمد ، بزرگی در تعداد آشنایان و بزرگی در احترام. وعده و وعید کافی است. از همین حالا شروع کنید. کشف کنید که چگونه تفکر شما برایتان جادوگری می کند. با این فکر از فیلسوف بزرگ دیزرائیلی آغاز کنید : " زندگی کوتاهتر ازآن است که دست کم گرفته شود به موفقیت خود ایمان داشته باشید: موفقیت به معنی برخورداری ازبسیاری مواهب است؛ ازجمله : رفاه در زندگی ، خانه ی مناسب ، استفاده از تعطیلات . موفقیت یعنی کسب احترام ، بزرگی و عزت در محیط کار و در عرصه ی اجتماع. موفقیت یعنی پیروزی. موفقیت یا کامیابی هدف زندگی است. با ایمان می توانید کوهی را جابه جا کنید . اگر ایمان داشته باشید که موفق می شوید ، حتماً موفق خواهید شد. نیروی ایمان نه چیزی سحرانگیز است و نه اسرارآمیز. ایمان به این شکل عمل می کند : اعتقاد به این که " من ازعهدهی این کار بر می آیم " ، قدرت ، مهارت و انرژی لازم را برای موفقیت در اختیارمان می گذارد . هرگاه باور داشته باشیم که می توانیم کاری انجام دهیم ، روش انجام دادن آن کارپیدا می شود. کلید انجام کارها همیشه به سوی انسانی می آید که ایمان دارد می تواند کاری را به انجام برساند. ایمان راسخ ، ذهن رابه سمت یافتن راه ها ، وسایل و چگونگی ها سوق می دهد. ایمان شما به توانستن ، اعتماد دیگران را نیز به سوی شما جلب می کند. ایمان نیروی توانستن را به وجود می آورد. به موفقیت خود ایمان داشته باشید و یقین بدانید که حتماً موفق خواهید شد. بی اعتقادی یک نیروی مخرب است. فکری که ایمانش را از دست داده یا گرفتار شک شده است ، پی دلائلی می گردد تا دودلی خود را توجیه کند. مسبب بسیاری از شکست ها ، بی اعتقادی ، عدم اطمینان ، گرایش ناخودآگاه به شکست و نداشتن رغبت چندان به پیروزی است. کافی است تردید به خود راه دهید تا شکست بخورید و به پیروزی بیندیشید تا موفق شوید. احترام گذاشتن به چهره های پیشرو خوب است. همین طور آموختن از آن هاا و مطالعه ی شخصیت و شیوه ی زندگیشان ؛ اما ستایش کردن ، هرگز! باور کنید پیشتر از آن ها هم می توان رفت ؛ بسی فراتر از آن ها . کسانی که خود را در رده ی دوم می بینند ، زندگی و کارشان نز در رده ی دوم باقی می ماند . حال قضیه را از این جنبه ببینید : باورها ، شکل دهنده و تنظیم کننده ی رفتار انسان ها هستند. یک آدم میانه حال و متوس را در نظر آورد . او معتقد است که ارزش چندانی ندارد. بنابراین ، سهم اندکی هم نصیبش می شود. برآن است که از عهد ه ی انجام کارهای بزرگ بر نمی آید پس کار بزرگی هم انجام نمی دهد. معتقد است که شخص مهمی نیست ، و جای پای این احساس را در کلیه ی کارهای خود بر جای می گذارد. بی اعتقادی او به خودش ، در طرز صحبت کردن ، راه رفتن و سایر اعمالش نمود پیدا می کند . و ازآن جا که دیگران نیز همان جنبه هایی را در ما می بینند که ما در خود می بینیم ، او از نظر اطرافیانش هم می افتد. حال به آن سمت دیگر ، به آدمی که حرکت رو به جلو دارد ، نظر می اندازیم . کسی که معتقد است بیش ازاین ها می ارزد ، سهم بیش تری می برد. او معتقد است که می تواند وظایف دشوارو سنگینی را بر عهده گیرد ، و می تواند . آن چه انجام می دهد ؛ رفتاری که اجازه می دهد مردم با او داشته باشند ، شخصیت ، افکار و نقطه نظرهایش همه و همه نمایانگر این حقیقتند که " آدم سنجیده ای است و برای خودش احترام قائل است " . هر انسانی محصول افکار خویش است . باید بزرگ اندیش بود و باورها و اندیشه ها را رو به رشد تنظیم کرد. با اعتقاد راخ به موفقیت ، موانع را به کناری زد ، باید بزرگ اندیشید و بزرگ شد. به خود ایمان بیاورید تا اتفاقات خوب رخ دهد. ذهن شما یک " کارگاه فکر " است . کارگاهی فعال که هر روز افکار فراوانی تولید می کند. تولید در این کارگاه ذهنی ، تحت نظر دو نفر سرکارگر صورت می گیرد که یکی از آن ها را آقای کامیاب و دیگری را آقای ناکام می نامیم . آقای کامیاب در کار تولید ذهنیات مثبت است . تخصص او تولید دلایلی بر واجد صلاحیت بودن ، موفقیت و توانایی شماست . سرکارگر دیگر، آقای ناکام ، افکار منفی و تحقیرآمیز می سازد . او در توجیه ناتوانی ها و نارسایی های شما خبره است . شعار تخصصی او " شکست می خورید " است. هر دو این حضرات : آقای کامیاب و آقای ناکام بسیار فرمانبردارند . فوراً سر پست خود حاضر می شوند و به کوچکتریت اشاره ای به جنبش و فعالیت در می آ یند . هرگاه اشاره مثبت باشد ، آقای کامیاب قدم پیش می گذارد و مشغول کار می شود و هرگاه اشاره منفی باشد ، سروکله ی آقای ناکام پیدا می شود. آقای کامیاب را تمام وقت به کار بگیرید . هر زمان فکری وارد ذهنتان می شود ، ازآقای کامیاب بخواهید به آن مشغول شود .او نشان می دهد که چگونه موفق خواهید شد. قدم به درون بگذارید . دروازه های پیروزی گشاده تر از هر زمان دیگر است . از هم اکنون خود را در شمار افراد منتخبی قرار دهید که می خواهند ازروزگار کام ستانند . این جا نخستین ایستگاه موفقیت است ، ولی ایستگاه مهمی است . ایستگاه اول : ایمان داشتن به توانایی های خویش است . به موفقیت خود ایمان داشته باشید. چگونه بر نیروی ایمان خود بیفزاییم : در این جا سه روش برای تقویت نیروی ایمان آورده شده است : الف : به پیروزی بیندیشید و هرگز به شکست فکر نکنید . ب : دائماً به خود گوشزد کنید که از آن چه تصور می کنید بهتر هستید . پ : بزرگ اندیش باشید . چقدر جالب است که انسان شکوفایی اعتماد به نفس ، نفوذ و موفقیت خود را از امروز تا فردا و از این ماه تا ماه بعد نظاره کند . در این دنیا هیچ چیز _ به راستی هیچ چیز – رضایت بخش تر از آن نیست که بدانید در مسیر موقیت و سعادت گام بر می دارید و فتح هیچ قله ای لذت بخش تر از دستیابی به جواهر وجود انسانی نیست . با عذر تراشی یا بیماری شکست پذیری مقابله کنید: در مردم شناسی خود تعمق کنید ! در می یابید که افراد ناموفق از یک بیماری فکری که اندیشه های آنان را سرکوب می کند ، رنج می برند . ما نام " عذر تراشی " را بر این بیماری می کذاریم . همه ی افراد ناموفق نوع پیشرفته ی این بیماری و بیشتر افراد " متوسط " دست کم نوع خفیف آن را دارند. بنابراین ، مرحله ی نخست در برنامه ای که به سوی موفقیت دارید ، آن است که خود را در برابرعذر تراشیی یا بیماری شکست پذیری واکسینه کنید . بیماری شکست پذیر به شکل های گوناگون پدیدار می شود ، اما مخربترین انواع آن بهانه های فقدان تندرستی ، فقدان هوش ، فقدان سن مناسب ، و فقدان شانس و اقبال است . چهار نوع ازرایجترین شکل های عذر تراشی : الف : " ولی از سلامت کافی برخوردار نیستم ". " ناخوشی " به هزار شکل مختلف به عنوان بهانه ای در توجیه ناتوانی در انجام خواسته ها ، ناتوانی در پذیرش مسئولیت های سنگین ، ناتوانی در کسب درآمد بیش تر و ناتوانی در موفقیت ، مورد استفاده قرار می گیرد . میلیون ها میلیون انسان ، گرفتار بیماری عذر تراشی هستند . ولی آیا معذورات آن ها در بیش تر موارد موجه است ؟ برای لحظه ای ، تمام دوستان موفق خود را در نظر آورید که می توانستند ازبیماری به عنوان بهانه ای اتفاده کنند اما این کار را نکردند . دوستان پزشک و جراح من معتقدند که نمونه کاملی ازیک فرد سالم به هیچ وجه وجود ندارد . همه ی افراد از لحاظ تندرستی دچار مشکلی هستند . بسیاری از آن ها به طور کلی یا تا حدودی خود را تسلیم بهانه ی فقدان تندرستی می کنند ، اما انسان ها کمالگرا هرگز چنین کاری نمی کنند . چهار پیشنهاد برای شما که می خواهید با بهانه ی فقدان تندرستی مقابله کند : بهترین واکسن در برابر ابتلاء ، از چهار دارو تشکیل شده است : 1 : درباره ی بیماری خود صحبتی نکنید. 2 : نگران سلامتی خود نباشید. 3 : خوشحال باشید که تا همین اندازه سالم و تندرست هتید . 4 : به خود بگوید : " فرسودگی بهتر از شکستگی است " . ب : " ولی برای موفق بودن باید با هوش بود " . بیش تر ما آدم ها در ارتباط با مسأله ی هوش و استعداد دو اتباه اساس مرتکب می شویم : 1 : هوش و استعداد خود را دست کم می گیریم . 2 : درباره ی هوش و استعداد دیگران اغراق می کنیم . به دلیل این دو اشتباه ، بیش تر مردم توانایی های خود را چندان جدی نمی گیرند . آن ها توان رقابت بر سر فرصت های شغلی را از دست می دهند ؛ زیرا معتقدند آن کار " کله " می خواهد . غفل از آن که غریبه ای از راه می رسد که پروای هوش ندارد و کار را می رباید . مسأله تعیین کننده ، میزان هوش نیست بلکه نحوه ی استفاده ای است که از هوش خود ، هر اندازه که باشد ، می کنید . نگرشی که نسبت به هوش خود دارید ، بسیار مهم تر ازمیزان هوش شماست . اجازه دهید این جمله را به دلیل اهمیت آن تکرار کنم : نگرشی که نسبت به هوش خود دارید ، بیار مهم تر از میزان هوش شماست . سه راه برای از میان بردن بهانه های فقدان هوش : 1: هیچ وقت خودتان را کم هوش و دیگران را باهوش تصور نکنید . 2 : روزی چند بار به خود یادآوری کنید : " نگر های من مهم تر از هوش من است " . 3 : به یاد داشته باشید که توانای فکر کردن با ارزشتر ازتوانایی حفظ کردن اطلاعات است . پ : " بی فایده است ، ... دیگر پیر شده ام ( یاهنوزخیلی جوانم ) " . حتماً از صدها نفر که در سنین محتلف هستند، شنیده اید که در توجیه کارآی نه چندان خوب خود در زندگی ، می گویند : " برای شروع کردن دیگر پیر شده ام ( یا خیلی جوانم ) . نمی توانم به دلیل محدودیت های سن خود ، کارهای مورد علاقه ام را شروع کنم " . واقعاً عجیب و تأسف آور است که کم تر آدمی احاس می کند همگام با " سن واقعی " خودیش می رود. این بهانه ، هزاران انسان را از فرصت های حقیقی محروم کرده است . آنان تصور می کنند که سنشان مناسب نیست ، از این رو به خود زحمت آزمودن نیز نمی دهند . چگونه با بهانه گیری های مربوط به سن برخود کنیم : با درمان عذرتراشی های سن فرصت ها را که فکر می کردید برای همیشه از شما گرفته شده است ، به دست آورید . به اختصار ، راه حل های عذرتراشی سن به قرار زیر است : 1 : به سن کنونی خود خوش بیناه نظر کنید . 2 : حساب کنید که برای سازندگی و فعالیت هنوز چه مقدار فرصت باقی است . به یاد داشته باشید که افراد سی ساله هنوز هشتاد درصد از زندگی فعالشان را پیش رو دارند . و پنجاه ساله ها هنوز چهل درصد – یا بهترین چهل درصد ِ – عمرشان را برای اتفاده از فرصت ها در اختیار دارند . زندگی در عمل طولانی تر از ان است که بیش تر مردم تصور می کنند ! 3 : فرصت های آینده را به انجام کارهایی که واقعاً می خواهید انجام بدهید اختصاص دهید . 4 : " آخر مورد من فرق دارد ، بدشانسی ولم نمی کند " . کم تر روزی است که نشنوید آدمی مشکل خود را به " بد " اقبالی و موفقیت دیگری را به " خوش " اقبالی نسبت نداده باشد . با دو روش بر بهانه های فقدان شانس غلبه کنید : الف : قانون علت و معلول را بپذیرید. ب : خیال بافی نکنید . موفقیت از طریق ضوابط و تسلط بر اصولی که آن را تضمین می کنند ، حاصل می شود . برای به دست آوردن ترفیع در کار ، موفقیت و سایر موهبت های زندگی ، روی شانس حساب نکنید . دادن چنین امتیازهایی در ردیف وظایف انس نیست . در عوض بر تقویت قابلیت هایی که موجب موفقیت شما می شود ، تمرکز کنید. به خود اطمینان کنید و ترس را از میان ببرید : از این دستورالعمل دو مرحله ای برای کسب اعتماد و برطرف کردن ترس خود استفاده کنید : الف : ترس خود را مهار کنید . به چهارمیخش بکشید . دقیقاً مخص کنید که از چه چیز هراس دارید . ب : سپس دست به عمل بزنید . برای هر نوع ترس ، راه حلی وجود دارد . به یاد داشته باید که دست روی دست گذاشتن فقط ترس را بزرگتر و هراس انگیزتر می کند . سریع اقدام کنید . مصمم باشید. عدم اعتماد به نفس در بیش تر موارد به استفاده های غلط از حافظه ارتباط دارد. در این جا دو مسأله ی خاص عنوان شده اند که با عمل به آن ها می توانید اعتماد به نفس خود را از طریق اداره ی صحیح بانک حافظه تان به دست آورید : الف : فقط افکار مثبت را به بانک ذهنی خود بسپارید . در بانک حافظه ی خود افکار مثبت بگذارید . این کار اعتماد به نفس شما را روزافزون می کند و در شما این احاس مطبوع را برمی انگیزد که " خیلی سر حال هستم ، و در ضمن ، به حفظ تندرستی شما کمک می کند " . ب : فقط افکار مثبت را ازبانک ذهن خود برداشت کنید . هیولاهای ذهنی نسازید . افکار ناخوشایند را از بانک حافظه ی خود بیرون آورید . هنگامی که تجربیاتی از هر نوع را به یاد می آورید ، روی قسمت های خوب آن تأکید کنید . خاطرات بد را فراموش کنید ، آن ها را دفن کنید . اگر متوجه شدید که دارید جنبه های منفی را مرور می کنید ، ذهن خود را به سوی دیگری منحرف کنید. چرا آدم ها از یکدیگر وحشت دارند ؟ چرا بسیاری از افراد نسبت به دیگران حساسیت دارند ؟ علت کم رویی چیست ؟ برای رفع آن چه می توان کرد ؟ ترس از دیگر مردم ترس بزرگی ات ، ولی راهی برای غلبه کردن بر آن وجود دارد . اگر یاد بگیرید که درک درستی از مردم داشته باشید ، می توانید بر ترس خود از آن ها غلبه کنید . در این جا دو راه برای یافتن درک صحیح از مردم ذکر شده است : الف : نظرمتعادلی نسبت به مردم پیدا کنید. این دو نکته را ضمن تماس با مردم در نظر داشته باشید : اول این که دیگگری آدم مهمی است. و بی شک آدم مهمی است ؛ چرا که هر انسانی مهم است . ولی به خاطر داشته باشید که شما هم مهم هستید . پس هنگامی که شخص دیگری را ملاقات می کنید ، این فکر را مد نظر داشته باشید ، " ما دو آدم مهم هستیم که نشسته ایم و راجع به منافع مشترک خود گفت و گو می کنیم " . ب: نگرش عاقلانه ای اتخاذ کنید. روراست عمل کردن ،وجدانتان را آسوده نگاه می دارد . و در شما اعتماد به نفس ایجاد می کند . وقتی کاری را که به بدی شهرت یافته است ، انجام می دهیم دو اتفاق منفی رخ می دهد : اول این که احساس گناه می کنیم و در نتیجه اعتماد به نفسمان را از بین می بریم و دیگر آن که مردم دیر یا زود متوجه خطای ما می شوند و از ما سلب اعتماد می کنند . درتکار باشید و اعتماد به نفس خود را حفظ کنید این همان کمکی است که از فکر خود برای موفق شدن می گیرید. پس برای آن که اعتماد به نفس را در خودتان تقویت کنید، متهورانه عمل کنید. این دستورات را با دقت بخوانید . سپس سعی کنید آن را تمرین کنید و اعتماد به نفس خود را افزایش دهید. الف: همیشه در ردیف های جلو بنشینید . ب : نگاه کردن به چشمان دیگران را تمرین کنید. پ : سرعت راه رفتنتان را بیست و پنج درصد تندتر کنید. ت : بلند و جدی حرف زدن را تمرین کنید. ث : خندان باشید. نیروی خنده را به اختیار خود درآورید. از این پنج دستورالعمل ، برای پیشبرد امور خود مدد بگیرید: الف : اقدام ، ترس را از بین می برد . ترس خود را مهار کنید و سپس دست به اقدام مؤثر بزنید . ب : ب و روز سعی کنید که فقط افکار مثبت را در بانک حافظه ی خود بگذارید. پ : مردم را درست بشناسید. ت : کارهایی را انجام دهید که وجدانتان می گوید درست است . چگونه بزرگ بیندیشیم: برای بزرگ اندیش بودن باید لغات و عباراتی را به کار ببریم که تصاویر ذهنی مثبت و بزرگ را در ذهن تداعی می کنند. چهار شیوه برای کاربرد لغات و اصطلاحات بزرگ اندیشانه : در این جا چهار شیوه مطرح شده است که به شما می کند واژگان بزرگ اندیشان را به کار ببرید: الف : از لغات و عبارات بزرگ اندیشانه ، مثبت و شادی بخش برای توصیف احوال خود استفاده کنید . ب : از کلمات و عبارات خوشایند ، شادی بخش و روشن برای توصف دیگران استفاده کنید. پ : با لحنی مثبت به دیگران دلگرمی دهید . در هر موقعیتی که چیش می آید از آن ها تعریف کنید. تنها وضعیت موجود را نبینید ، بلکه امکانات فردا را هم در نظر آورید . بزرگ اندیشان خود را عادت داده اند که در برابر هر مسأله ای تنها وضعیت موجود را ندیده بلکه امکانات فردا را هم در نظر آورند. در این جا چهار مثال برای روشن کردن مطلب آورده شده است : الف : چه چیزیارزش یک ملک را بالا می برد ؟ یک بنگاه دار بسیار موفق که به خرید و فروش املاک زراعی اشتغال دارد ، معتقد است اگر ما ذهن خود را طوری تربیت کنیم که بتوانیم از هچ ، چیزی به وجود آوریم ، به نتایجی عالی دست خواهیم یافت. نتیجه این است : به چیزها آن گونه که هستند نگاه نکنید ، بلکه به امکاناتی که می توانند داشته باشند نظر کنید . توجه به هر چیزی ارزش و اعتبار می بخشد. شخص بزرگ اندیش همیشه به امکاناتی که می تواند در آینده تحقق یابد ، توجه می کند ، او اسیر زمان حال نیست . ب : یک مشتری چقدر ارزش دارد ؟ بهترین راه برای نگه داشتن مشتری ارائه خدمات دوستانه و مؤدبانه به اوست .ارزش دادن به مشتریان ، عاملی است که آن ها را به مشتری های پروپاقرص و دائمی تبدیل می کند. در زیر نمونه هایی ذکر شده که نشان می دهد چگونه می توانید قدرت خود را در دیدن چیزهایی که امکان تحقق آن ها وجود دارد ، افزایش دهید . من نام این تمرین ها را " ارزش دهی آموزشی " گذاشته ام . 1 : سعی کنید ارزش هر چیزی را بالا ببرید. 2 : سعی کنید ارزش آدم ها را بالا ببرید . 3 : سعی کنید ارزش خودتان را بالا ببرید. شروط لازم برای یک سخنرانی خوب چیست ؟ موفقیت یک سخنران در این نیست که صاف بایستد یا اشتباه دستوری نداشته باشد ؛ بلکه در این است که مخاطبان او پیامش را دریابند . بیش تر ناطقان برجسته ، عیوب کوچکی دارند ؛ بعضی از آن ها صدایشان خوشایند نیست . بعضی از معروف ترین سخنرانان آمریکا در آزمون های آیین سخنوری که طبق شیوه ی سنتی ، با " این کار را بکن و آن کار را نکن " طرح ریزی شده اند ، رد می شوند. با وجود این ، همه ی این خنرانان موفق در یک نکته مشترکند.آن ها چیزی برای گفتن دارند که برای بیان آن به مردم سر از پا نمی شناسند . اجازه ندهید اندیشه های منفی و مسائل پیش پا افتاده شما را از ایراد یک سخنرانی موفق باز دارد. این سه دستور را به کار ببندید و به خودتان کمک کنید که در ورای مسائل کوچک قرار بگیرید . 1: تنها به اهداف بزرگ بیندیشید . 2 : بپرسید : " آیا واقعاً ارزش را دارد ؟ پیش از آن که دچار هیجانات منفی شوید ، فقط از خودتان بپرسید : " واقعاً مهم است کسی بخواهد سر از کار من در بیاورد ؟ " 3 : داخل تله ی فرعیات نیفتید. یادتان نرود بزرگ اندیشی برای شما از هر نظر مقرون به صرفه است ! الف : خودتان را دست کم نگیرید. ب : اصطلاحات بزرگ اندیشان را به کار ببرید. پ : بلندنظر باشید . ت : کارهایتان را با دید بزرگ اندیشانه ببینید. ث : فراتر از مسائل پیش پا افتاده بیندیشید. به یاری بزرگ اندیشی ! بزرگ شوید ! چگونه به تفکّر و تخیّل خلّاق دست یابیم : یک خانواده ی کم درآمد ، نقشه ای می ریزند تا بتوانند پسر خود را به دانشگاه معتبری بفرستند . برنامه ریزی آن ها ثمره ی یک تفکر خلاق است. خانواده ای ، بدمنظره ترین زمین مخروبه ی خیابانشان را تبدیل به زیباترین فضای سبز آن ناحیه می کنند . اقدام آن ها نمایانگر اندیشه ی خلاق است . تفکر خلاق ، غنی یافتن راه های جدید و مؤثر برای انجام دادن کارها.موفقیت های گوناگون ، اعم از موفت در خانه ، محل کار و اجتماع – به یافتن راه هایی برای انجام هرچه بهتر کارها بستگی دارد .حال ، بیایید ببینیم چه کاری می توانیم برای به وجود آوردن تفکر خلاق و تقویت آن انجام دهیم . مرحله ی اول : ایمان داشته باشید به این که می توانید موفق شوید.وقتی به کاری ایمان داشته باشید ، فکرتان راه های انجام آن را پیدا می کند . وقتی ایمان بیاورید که چیزی ناممکن است ، فکرتان در پی دلایلی می گردد که این مطلب را اثبات کند ؛ ولی وقتی ایمان داشته باشید ، ایمانی حقیقی که کاری شدنی است ، فکرتان راه های انجام آن را می یابد. ایمان نیروهای خلاق را آزاد می کند ، فقدان ایمان ، آن نیروها را به بند می کشد . برای نیل به تفکر خلاق ایمان را یاد بگیرید. خواستن ، توانستن است . ایمان داشته باشید به این که از عهده ی کارها بر خواهید آمد . این جمله اساس تفکر خلاق است . در این جا دو راه حل ارائه شده است که به شما کمک می کند به یاری ایمان ، از قدرت خلاق برخوردار شوید: الف : کلمه ی ناممکن را از فرهنگ لغات خود خارج کنید. ب : به چیزی بیندیشید که زمانی دوست داشته باشید آن را انجام بدهید ، اما به دلیل آن که آن را ناشدنی می پنداشتید ، از انجام آن خودداری کرده بودید. به تعداد اندیشه های خلاق راه های بی شماری می شود یافت که هر یک می توانند بهترین هم باشند . هیچ چیزدر یخ نمی روید ! اگر اجازه دهیم سنت ، ذهن ما را منجمد کند ، ایده های نو جوانه نمی زند . تفکر سنتی ، دشمن خانگی و درجه ی یک انانی است که دوست دارد یک برنامه ی پیشرفت فردی خلاق داته باشد . تفکر سنتی ، ذهن شما را می کند . جلو پیشرفت شما را می گیرد ؛ اجازه نمی دهد از خلاقیت بهره ای ببرید . در این جا سه راه را برای مقابله با این نگرش می بینید : الف : به نظرات افراد توجه کنید . فکرهای جدید را پذیرا شوید . با این افکار منفور مبارزه کنید : " نتیجه نمی دهد " ، " نمی شود " ، " بی فایده است " ، " احمقانه است " . ب : پیوسته در حال جست و جو باشید . پ : پیشرو باشید ، نه دنباله رو . نگویید : " در جایی که کار می کردم ، ازاین روش برای انجام کارهایمان استفاده می کردیم ؛ بنابراین ، این جا هم باید طبق همان شیوه عمل کنیم " بلکه بگویید : " چه طور می شود این کار را بهتر از آن چه در گذشته انجام می دادیم ، انجام دهیم ؟ " شعار جنرال الکتریک این است : موفقیت مهم ترین محصول ماست ! چرا موفقیت مهم ترین محصول شما نباشد ؟ فلسفه ی " می توانم – بهتر – عمل – کن " معجزه می کند . وقتی از خود می پزسید : " چه طور می توانم بهتر عمل کنم ؟ " دکمه ی قدرت خلاق زده می شود و شیوه های بهتر برای انجام کارها خودشان را معرفی می کنند . تجربه ی آموزنده ای است : توانایی ، یم برداشت ذهنی است . میزان کاری که می توانیم انجام بدهیم ، به میزان تصوری که از توانایی انجام آن کار داریم ، بستگی دارد . وقتی براتی ایمان داشته باشیم که می توانیم کار بیش تری انجام دهیم ، ذهنمام خلاقانه در پی راه هایی می گردد که کلید کار را به دستمان بدهد . توانایی ، به راستی یک برداشت ذهنی است . معجون موفقیت در زمینه ی کسب و تجارت ، خانه و اجتماع این است : بهتر از گذشته کار کن ( کیفیت بازدهی ات را بهتر کن ) و بیش تر از گذشته کار کن ( میزان بازدهی ات را بیش تر کن ) . اگر متقاعد شده اید که انجام بیش تر و بهتر کارها مقرون به صرفه است ، این دستورالعمل دو مرحله ای را انجام بدهید : الف : مشتاقانه پیشنهادهایی را برای انجام کار بیش تر بپذیرید . ب : سپس ، روی این مسئله تمرکز کنید که " چه طور می توانم بیش تر کار کنم ؟ " جواب های خلاق از راه می رسند . من این نظریه را به طور کامل در قالب یک روش فردی پذیرفته ام . اگر می خواهید کاری انجام شود ، آن را به یک فرد پر مشغله بسپارید . من با افرادی که به قدر کافی وقت آزاد دارند ، روی طرح های مهم کار نمی کنم . ازتجربه های تلخ گذشته آموخته ام که آدمی که وقت زیادی دارد ، شریک و همکار خوبی نیست . همه ی افراد موفق و لایقی که می شناسم ، سرشان شلوغ است . وقتی کار پروژه ای را با آن ها شروع می کنم می دانم که به نحو شایسته به انجام خواهد رسید . از ده ها تجربه آموخته ام که می توانم روی یک فرد پر مشغله برای انجام کارهای دشوار حساب کنم . ولی اغلب از کار کردن با کسانی که " وقت زیادی برای پرداختن به همه ی امور دارند " ، پشیمان شده ام . انسان های بزرگ ، گوش کردن را به انحصار خود در می آورند . انسان های کوچک حرف زدن را به انحصار خود در می آورند. این نکته را هم در نظر داشته باشید که رهبران بزرگ ، وقت بیش تری را صرف نصیحت شنیدن می کنند تا نصیحت کردن . یک فرد کامل پیش از آن که تصمصمی بگیرد ، می پرسد : " راجع به آن چه فکر می کنید ؟ " ، " چه توصیه ای دارید ؟ " ، " تحت چنین شرایطیچه کار می کنید ؟ " ، " به نظرتان چه طور می آید ؟